Patron szkoły – kardynał Stefan Wyszyński
Stefan Wyszyński urodził się 3 sierpnia 1901 r. w miejscowości Zuzela nad Bugiem jako drugie dziecko w rodzinie Stanisława i Julianny Wyszyńskich. Jego ojciec był organistą. Mając zaledwie 9 lat, stracił matkę. Szkołę gimnazjalną ukończył w gimnazjum męskim im. Piotra Skargi w Łomży, a następnie uczęszczał do liceum Piusa X we Włocławku. Tam zdał maturę i w 1920 wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego.
3 sierpnia 1924 r. otrzymał święcenia kapłańskie. W latach 1929-1930 odbył zagraniczną podróż naukową. Przedmiotem jego zainteresowań były problemy związków zawodowych, organizacje katolickiej młodzieży robotniczej i ruchy społeczne.
Po wybuchu II wojny razem z innymi profesorami zorganizował tajną naukę w Seminarium. Ze względu na swoje zaangażowanie społeczne oraz przedwojenne publikacje na temat totalitaryzmu hitlerowskiego był poszukiwany przez Niemców.
W marcu 1944 r. ks. Wyszyński złożył przysięgę wojskową. Został kapelanem i porucznikiem AK.
W 1946 r. na Jasnej Górze otrzymał sakrę biskupią z rąk księdza kardynała Augusta Hlonda.
12 listopada 1948 r. Ojciec Święty Pius XII na konsystorzu w Rzymie mianował go arcybiskupem gnieźnieńskim i warszawskim, Prymasem Polski. Prymas podjął służbę Kościołowi w czasach wyjątkowo ciężkich. Wybrał drogę porozumienia z rządem Polski, a jednocześnie z wielką roztropnością i odwagą, bronił praw wierzącego Narodu. Nocą 25 września 1953 r. został aresztowany przez władze państwowe i wywieziony z Warszawy. Był więziony w Rywałdzie, Stoczku Warmińskim, Prudniku Śląskim i Komańczy. Podczas uwięzienia zrodziła się idea poświęcenia narodu Matce Bożej. 26 sierpnia 1956 roku na Jasnej Górze odbyły się Jasnogórskie Śluby Narodu w obecności milionowej rzeszy pielgrzymów. Na tronie przygotowanym dla więzionego Prymasa złożono biało-czerwone róże. Sytuacja w kraju stawała się coraz bardziej napięta. Obawiano się przewrotu. Do Komańczy przyjechali przedstawiciele komunistycznej władzy państwowej. Prosili Prymasa o niezwłoczny przyjazd do Warszawy. Po powrocie Prymas zainaugurował Wielką Nowennę czas przygotowania Narodu Polskiego do obchodów Milenium Chrześcijaństwa. Z jego inicjatywy rozpoczęło się wędrówka Matki Bożej w kopii Obrazu Jasnogórskiego po wszystkich polskich parafiach.
16 października 1978 r. na Stolicę Piotrową został wybrany kardynał Karol Wojtyła. Prymas Polski podszedł do papieża, klęknął i ucałował jego dłoń. W tym momencie Jan Paweł II podniósł się z miejsca, uklęknął przed Prymasem i wypowiedział te słowa: „Nie byłoby na stolicy tego Papieża – Polaka, który dziś pełen bojaźni Bożej, ale i pełen ufności rozpoczyna nowy pontyfikat, gdyby nie było Twojej wiary nie cofającej się przed więzieniem i cierpieniem, Twojej heroicznej nadziei, Twego zawierzenia bez reszty Matce Kościoła, gdyby nie było Jasnej Góry i tego całego okresu dziejów Kościoła w Ojczyźnie naszej, który jest związany z Twoim biskupim i prymasowskim posługiwaniem”.
28 maja 1981 r. w Uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego Prymas Tysiąclecia, Kardynał Stefan Wyszyński odszedł do Boga. Miał 80 lat, 57 przeżył w kapłaństwie, 35 lat był biskupem, 32 lata arcybiskupem gnieźnieńskim i warszawskim oraz Prymasem Polski. W 1989 roku rozpoczął się jego proces beatyfikacyjny. Podstawą do jego wszczęcia była sława świętości Prymasa Tysiąclecia wśród wiernych.
Dlaczego wybraliśmy Sługę Bożego Kardynała Stefana Wyszyńskiego na Patrona szkoły?
Postawa Prymasa, a szczególnie Jego patriotyzm i szacunek do każdego człowieka, jest godna naśladowania. Mówił, że światu potrzeba serca i ten zwycięża, kto miłuje. Błogosławiony Jan Paweł II wezwał nas wszystkich, abyśmy podjęli to wielkie duchowe dziedzictwo, jakie pozostawił Prymas Tysiąclecia. Jego życie jest dla nas wzorem wiary i służby Ojczyźnie. Czerpiąc z bogactwa jego nauki oraz świadectwa życia uczymy się bardziej kochać Boga i ludzi.
(na podst. materiałów Instytutu Prymasowskiego)
